José Zorrilla

José Zorrilla y Moral (Valladolid, – Madril, ), poeta eta antzerkigile espainiar nabarmena izan zen.

Zuzenbide ikasketak hasi zituen, baina utzi egin zituen literaturari ekiteko. Zorrillaren elezahar giroko erromantizismoak eta neurtzeko modu erraz musikadunak arrakasta handia izan zuten. 1851-1854. urte bitartean Parisen eta Londresen bizi izan zen; handik Mexikora joan zen eta hamabi urtez han izan zuen bizilekua. Obra ugaria du, eta bi genero landu zituen batez ere: olerkigintza eta antzerkia. Harenak dira, besteak beste: ''Cantos del trovador'' (1840, Trobadorearen kantuak), Granada (1852), eta ''La leyenda del Cid'' (1882, Cid-en elezaharra) olerki bildumak. Antzerkilan asko neurtitzetan ondu zituen, eta elezaharretako gaiak eta historikoak landu zituen. Horietako batzuk dira: ''El zapatero y el rey'' (1840, Zapatagina eta erregea), Petri Ankerrari buruzkoa; ''Don Juan Tenorio'' (1844), Zorrillaren lanik entzutetsuena, eta ''Traidor, inconfeso y mártir'' (1849), Sebastian erregeari buruzko elezaharra. 1882an oroitzapen liburu bat argitaratu zuen, ''Recuerdos de tiempo viejo'' (Garai zaharren oroitzapenak) izenburupean. Wikipediatik informazioa lortu