Mario Martín Gijón

Mario Martín Gijón (ur. 1979 w Villanueva de la Serena, Hiszpania) – hiszpański poeta, prozaik i krytyk literacki.

Doktor w zakresie filologii hiszpańskiej, pracował na Uniwersytecie w Marburgu (Niemcy) i Uniwersytecie Masaryka w Brnie (Czechy), obecnie wykłada na Uniwersytecie Estremadurskim (Hiszpania).

Regularnie współpracuje z czasopismami literackimi takimi jak ''Clarín'', '''' czy ''Cuadernos Hispanoamericanos'', jest też felietonistą ''El Periódico Extremadura''.

W 2009 otrzymał za książkę ''José Herrera Petere en el surrealismo, la guerra y el destierro''; w 2011, za ''La patria imaginada de Máximo José Kahn. Vida y obra de un escritor de tres exilios''; w 2012, za ''Inconvenientes del turismo en Praga y otros cuentos europeos''; w 2013 Nagrodę im. Arturo Barea za ''La Resistencia franco-española (1936-1950). Una historia compartida''; w 2017 Nagrodę im. Miguela de Unamuno za ''Un segundo destierro. La sombra de Unamuno en el exilio español''.

Jest autorem zbiorów poezji ''Latidos y desplantes'' (2011), ''Rendicción'' (2013, przekład angielski, 2020), ''Tratado de entrañeza'' (2014) i ''Des en canto'' (2019).

Jako prozaik wydał ''Inconvenientes del turismo en Praga y otros cuentos europeos'' (2012), ''Un día en la vida del inmortal Mathieu'' (2013), ''Un otoño extremeño'' (2017) oraz ''Ut pictura poesis y otros tres relatos'' (2018).

Jego utwory tłumaczone były na angielski, francuski, włoski, niemiecki, rumuński, czeski i chiński. Źródło: Wikipedia